"Het is een school vol mogelijkheden"
Melek zat eerst op een reguliere basisschool en was daar niet gelukkig. ‘De kinderen begrepen niet waarom ik anders was en de juffen konden me niet goed helpen. Bij De Piramide is het veel leuker. Ik heb heel veel vrienden.’ Vader Hamit is blij dat ze de stap hebben genomen naar het speciaal onderwijs. ‘We maakten ons vooraf zorgen over het speciaal onderwijs, maar we zijn blij dat Melek in aanmerking kwam voor De Piramide. Melek veranderde in heel korte tijd weer in haar eigen vrolijke zelf.’ Moeder Meryem vertelt: ‘Het is ook geweldig dat Basalt direct naast de school zit. Veel therapieën kunnen onder schooltijd gebeuren. Nu alles weer genormaliseerd is na corona, merk je hoe kort de lijnen zijn, hoeveel er mogelijk is.’
"Kijken naar wat de leerling nodig heeft"
Darshan zit inmiddels in zijn tweede schooljaar, nadat hij van de therapeutische peutergroep op De Piramide kwam. ‘Jammer dat we door corona even niet naar school konden. Ik vind het leuk op school.’ Vader Gajadhar vertelt: ‘Ik zie op school de vooruitgang van Darshan. Juf Marjolein legt alles duidelijk aan de kinderen uit. Verder is het fijn dat onderwijs en therapie op één locatie zijn. Darshan was door zijn groeistoornis (achondroplasie) een wat trage leerling. Inmiddels heeft hij veel ingehaald. Aan mijn dochter Parel merk ik dat de reguliere bassischool iets sneller gaat met de lesstof. Op De Piramide kijken ze naar wat de leerling nodig heeft. Dat kan met de kleinere groepen ook iets makkelijker en dat is een grote plus.’
"Gericht op het kind"
Azra is vanuit de therapeutische peutergroep (TPG) doorgestroomd naar De Piramide. ‘We hebben een mooi nieuw gebouw’, vertelt Azra, ‘dat is heel groot! We hebben ook een speellokaal, met een nieuw klimrek in blauw en rood, en blokken en een keuken.’ Moeder Cigdem zegt dat ze De Piramide een heel goede school vindt. ‘Ze zijn gericht op het kind. Het contact is veel intensiever en fijner dan op een reguliere basisschool.’ Op de vraag wat het contact fijner maakt antwoordt moeder: ‘Ze gaan goed om met de beperkingen van de leerlingen en houden rekening met je privé-omstandigheden. Als je hier rondloopt, groet iedereen elkaar. Ook de chauffeurs en de mensen van De Witte Vogel. Dat is fijn en geeft een thuisgevoel.’